O obxectivo é crear un unha solución portátil para a rexeneración electroquímica do carbón activo

A Universidade participa nun proxecto europeo que busca solucións “económicas e eficaces” para a recuperación de residuos industriais

Liderado en Vigo polo profesor Claudio Cameselle, está financiado con 2,2 millóns de euros

Tags
  • Vigo
  • Investigación
D. Besadío DUVI 31/10/2017

 A Universidade de Vigo é un dos sete socios do proxecto europeo PortableCrac, un consorcio no que participan sete empresas e institucións de España, Italia e Portugal e que ten como principal obxectivo o desenvolvemento dunha tecnoloxía ecolóxica e economicamente beneficiosa para rexenerar o carbón activo empregado na actualidade para a descontaminación e filtración de auga, tanto na pequena como na gran industria, un tema que a propia Unión Europea recoñece como de vital importancia dado que falamos dun recurso, moi limitado e valioso, como é a auga.

O proxecto, financiado con máis de 2,2 millóns de euros con cargo á convocatoria H2020, está liderado en Vigo polo profesor do Departamento de Enxeñaría Química, Claudio Cameselle, quen explica que o denominado carbón activo é un absorbente que se emprega en numerosos e diversos procesos industriais como a potabilización de augas, a industria farmacéutica ou incluso a minaría de ouro e que, unha vez empregado, queda cargado de contaminantes que deben ser eliminados para poder usalo de novo. Neste senso, o responsable vigués do proxecto apunta que o sistema de reactivación convencional é un proceso térmico que consume moita enerxía, ademais de “queimar” unha fracción do propio carbón, “polo que con este proxecto o que buscamos é desenvolver un prototipo comercial para a súa reactivación electroquímica, un proceso moito máis económico e eficaz ca o convencional”, enfatiza Cameselle.

Prestarase especial atención á adaptación dun dispositivo compacto e portátil que mellore considerablemente a flexibilidade, o funcionamento e os custes de investimento con respecto aos equipos existentes, o que permitirá a propia a rexeneración in situ do carbón activo agotado.

Tecnoloxía viguesa para o control da contaminación ambiental

No proxecto están implicadas diferentes empresas, centros de investigación e universidades que achegan coñecemento e tecnoloxía nos diferentes apartados que está previsto levar a cabo. O proceso de reactivación de carbón activo leva implícito a desadsorción dos contaminantes que xeran unha corrente residual que debe ser tratada. “É neste punto onde intervén a Universidade de Vigo”, apunta Cameselle, que explica que a tarefa viguesa consiste no desenvolvemento dun sistema robusto para o tratamento do efluente residual, que pode conter tanto contaminantes orgánicos como inorgánicos. “O sistema de tratamento proposto baséase en procesos de oxidación avanzada para as substancias orgánicas e nunha separación electroquímica das substancias inorgánicas”, recalca o docente, ao tempo que adianta que tamén se prevé a posibilidade da recuperación de substancias ou elementos de interese económico si estes se atopasen na corrente residual.

“A nosa participación no proxecto xurdiu grazas a toda a experiencia que acumulamos no desenvolvemento de tecnoloxías para o control da contaminación ambiental, onde os procesos electrocinéticos/electroquímicos sempre tiveron un papel destacado”, recalca Cameselle, responsable do Máster en Xestión Ambiental na Industria, un título co que a Universidade de Vigo busca dar resposta á demanda de profesionais especializados na xestión de residuos e na minimización do impacto ambiental das actividades industriais.

Consorcio de sete socios de España, Italia e Portugal

Liderado pola empresa española Contactica SL, o consorcio que levará a cabo o proxecto está composto por sete organizacións de tres países diferentes, entre eles as universidade de Vigo e a de Alacante, cidade na que tivo lugar a reunión de lanzamento do proxecto hai apenas un par de semanas. Por diante quedan 36 meses de traballo nos que se tratará de achegar unha solución sostible e a longo prazo que, segundo os propios responsables do proxecto, crearía tamén un importante número de empregos, tanto directos como indirectos, no sector servizos da Unión Europea.