Segundo a tese de Virginia Alonso-Villaverde Iglesias
As características anatómicas e histolóxicas dos diferentes clons de vide inflúen na súa resistencia ao mildeu
O mildeu é unha enfermidade común en moitas plantas de horta e xardín que causa estragos nun dos produtos máis valorados de Galicia: o viño albariño. Recollendo o traballo das doutoras María del Carmen Martínez e Susana Boso, Virginia Alonso-Villaverde investigou a resistencia a enfermidades criptogámicas e outros aspectos nas once variedades de clons existentes e concluíu que as características anatómicas e histolóxicas dos diferentes clons están vinculados coa súa vulnerabilidade ao fungo.
Cales son os clons naturalmente mellor preparados para facer fronte ao fungo é a pregunta á que tenta dar resposta a investigación da doutora Alonso-Villaverde. A tal fin estudou once clons da variedade Albariño (vitis vinifera l) para comprobar se existían diferencias claras e obxectivas a nivel anatómico e histolóxico naqueles órganos da planta que a priori puidesen estar relacionados co desenvolvemento do mildeu. Como consecuencia, na exposición da investigación tamén se intentaba relacionar estas diferencias cos distintos graos de susceptibilidade ao patóxeno.
A lonxitude dos entrenós, tamaño e forma de acios e raspóns ou tamaño e forma das baias foron algunhas características analizadas ao tempo que, debido a que os síntomas máis frecuentes aparecen nas follas, o traballo completouse cun estudo histolóxico das mesmas empregando mostras en parafina e resina das que obtiveron cortes dun micron de grosor. A relación entre a lonxitude dos entrenós dos pámpano e a susceptibilidade ao mildeu comprobouse nun dos clons que, sendo un dos máis vulnerables foi tamén o que presentou os nós máis curtos debido “a que os acios están menos aireados”, segundo explicou a autora da investigación. A nivel de tecido, a doutora conclúe que “os clons con menor grosor son máis resistentes porque dificulta no desenvolvemento do fungo”. Tamén se prestou atención ao número de estomas xa que se consideran “unha das vías de entrada do mildeu”.
A aplicación máis práctica desta investigación está, obviamente, derivada ao emprego dos clons que son máis resistencias ao fungo. Isto trae consigo “o emprego de menos produtos fitosanitarios e polo tanto menos agresións ao medio ambiente”, segundo apunta a doutora. Máis aló dos fungos, as vides tamén se ven afectadas pola normativa que se vai aprobando sobre o cultivo da vide, tanto a nivel nacional como na Unión Europea, que vai impoñendo limitacións a determinados usos en viticultora. Neste sentido, o uso de transxénicos en vide está prohibido e a selección das variedades que naturalmente son máis resistentes ao fungo xerará menos perdas económicas para un tipo de vide que abunda en Galicia e, polo tanto, é vital na economía de moitas zonas.