Na primeira sesión de “Historia(s) de España”
O cineasta Günter Schwaiger presenta as repercusións da apertura dunha foxa común en “Santa Cruz… por exemplo”
A terra levantada das foxas comúns da Guerra Civil fixo que saisen á luz moitas historias que permaneceron silenciadas durante décadas, tal e como amosa o documental Santa Cruz… por exemplo, proxectado na primeira sesión de Historia(s) de España. Pero máis aló diso, a proxección dunha obra como a de Günter Schwaiger e Herman Peseckas provocou unha reflexión sobre o xeito en que España saldou eses acontecementos.E é que filme recolle o ambiente que se viviu na vila de Santa Cruz de la Calzada en 2003, cando se abriu unha foxa da que se recuperaron os restos de seis homes asasinados en 1936.
Fillos e netos das vítimas, membros e voluntarios da Asociación para la Recuperación de la Memoria Histórica (ARMH) pero tamén veciños que prefiren gardar silencio e non queren mirar atrás, configuran coas súas palabras, sentimentos e xestos o guión do documental, extrapolable a moitos outros puntos do mapa español. E é que “en nove anos, a ARMH xa leva máis de 200 foxas abertas”, comentou o cineasta.
O coloquio co autor abordou asuntos como a pertinencia destas exhumacións que considerou Schwaiger “un traballo que tería que facer o estado para devolver a dignidade e a xustiza ás vítimas e ás súas familias”. Ademais engadiu que “existe a necesidade de facelo agora porque as testemuñas están morrendo e de non facelo, sería unha enorme fracaso para a democracia española”. Se algo queda claro despois do documental é que “a gran victoria final do franquismo foi ter institucionalizado o medo a falar”, algo no que todos os participantes do coloquio coincidiron.
O coordinador do ciclo, Suso Novás, formulou a actividade desde o convencemento de que non é unha mera mirada ao pasado, senón que existen conexións co futuro. Algo que se cumpriu cando Schwaiger sinalou que “estamos aquí porque hai nove anos a xente da ARMH comezou o seu labor e esa é a forza que cambia as cousas”.