Diario da Universidade de Vigo
Filoloxía e Tradución volve achegarse á literatura do país cunha nova edición do ciclo Escritores na Universidade
A inauguración contou coa participación do secretario xeral de Política Lingüística, Anxo Lorenzo
Francisco Castro, Camiño Noia e Anxo Lorenzo
O profesor Gonzalo Navaza presentou a mesa redonda cos escritores
Baixo o título O poeta en tempos de penuria, hoxe iniciouse na Facultade de Filoloxía e Tradución unha nova andaina do ciclo de mesas redondas Escritores na Universidade, unha actividade que acada a súa cuarta edición e que se consolida como escenario a través do que achegarse aos xéneros narrativo, poético, teatral e ensaístico feitos no país desde o punto de vista dos seus escritores.
Poder ter de preto a creadores da literatura galega e coñecer a súa actitude e opinión é un dos maiores logros do ciclo e así o deixaron sentir os diferentes participantes na inauguración do encontro, onde coincidiron o secretario xeral de Política Lingüística, Anxo Lorenzo; a directora do Departamento de Filoloxía Galega e Latina, Camiño Noia, e o vogal da Asociación de Escritores en Lingua Galega, AELG, en Vigo, Francisco Castro.
“A literatura galega é unha literatura que está viva pero que non sempre é visible”, indicaba na súa intervención Francisco Castro, ao que Lorenzo, docente da facultade, engadiu que, pese a que a promoción da lectura non é un dos principais cometidos do organismo que representa, “non pensamos renunciar a ela e, na medida das nosas posibilidades, pensamos seguir apoiando este tipo de iniciativas”, indicou, ao tempo que animou a non deixar nunca de lado a lectura, “pero non só a letra grande senón tamén a pequena, a ler entre liñas, a botarlle unha ollada densa e múltiple a toda a lectura que chega cada día ás nosas mans, incluídos os medios de comunicación”.
Realmente son tempos de penuria?, a poesía pode facer algo contra esa penuria? Son algunhas das respostas as que tratou de dar resposta na súa intervención Antonio García Teijeiro, docente e especialista en literatura infantil e xuvenil, pero sobre todo “en poesía”, aclaraba en referencia aos numerosos prexuízos que durante anos acompañaron á literatura infantil, “hoxe en día temos unha oferta forte e sólida e xa non hai desculpa para que non estea presente nas casas, nas escolas, nas bibliotecas...”.
Nun ton claramente reivindicativo, Luís González-Tosar, director do Pen Club de Escritores de Galicia, reivindicou que “nin pequenos, nin invisibles” en referencia a aqueles que tachan a literatura galega como “pequena”. “Non hai literatura pequena, hai escritores bos e escritores menos bos, poetas que chegan máis e poetas que chegan menos... e isto é algo que pasa en todas as linguas”, aclarou. “Para mostra un botón”, González Tosar non dubidou en achegar bos exemplos para ratificar as súas afirmacións, e lembrou o caso do escritor francés Frédéric Mistral, que recibiu o Premio Nobel Literatura por unha obra escrita en provenzal ou occitano.
A panorámica máis actual formulouna a poeta Elvira Riveiro que convidou aos asistentes a facer un repaso á poesía galega que están a facer na actualidade os autores nados na década dos 80, “persoas completamente normais e non pobres poetas incomprendidos”, salientaba en referencia a infinidade de tópicos que rodean o mundo da poesía.
Poder ter de preto a creadores da literatura galega e coñecer a súa actitude e opinión é un dos maiores logros do ciclo e así o deixaron sentir os diferentes participantes na inauguración do encontro, onde coincidiron o secretario xeral de Política Lingüística, Anxo Lorenzo; a directora do Departamento de Filoloxía Galega e Latina, Camiño Noia, e o vogal da Asociación de Escritores en Lingua Galega, AELG, en Vigo, Francisco Castro.
“A literatura galega é unha literatura que está viva pero que non sempre é visible”, indicaba na súa intervención Francisco Castro, ao que Lorenzo, docente da facultade, engadiu que, pese a que a promoción da lectura non é un dos principais cometidos do organismo que representa, “non pensamos renunciar a ela e, na medida das nosas posibilidades, pensamos seguir apoiando este tipo de iniciativas”, indicou, ao tempo que animou a non deixar nunca de lado a lectura, “pero non só a letra grande senón tamén a pequena, a ler entre liñas, a botarlle unha ollada densa e múltiple a toda a lectura que chega cada día ás nosas mans, incluídos os medios de comunicación”.
Tempos de penuria para a poesía?
A poesía centrou a primeira sesión do ciclo, que foi presentada polo tamén poeta e profesor da facultade, Gonzalo Navaza.Coa participación dos poetas Antonio García Teijeiro, Elvira Riveiro e Luís González Tosar, os asistentes a esta sesión puideron achegarse de preto a tres visións moi distintas da situación actual da poesía galega.Realmente son tempos de penuria?, a poesía pode facer algo contra esa penuria? Son algunhas das respostas as que tratou de dar resposta na súa intervención Antonio García Teijeiro, docente e especialista en literatura infantil e xuvenil, pero sobre todo “en poesía”, aclaraba en referencia aos numerosos prexuízos que durante anos acompañaron á literatura infantil, “hoxe en día temos unha oferta forte e sólida e xa non hai desculpa para que non estea presente nas casas, nas escolas, nas bibliotecas...”.
Nun ton claramente reivindicativo, Luís González-Tosar, director do Pen Club de Escritores de Galicia, reivindicou que “nin pequenos, nin invisibles” en referencia a aqueles que tachan a literatura galega como “pequena”. “Non hai literatura pequena, hai escritores bos e escritores menos bos, poetas que chegan máis e poetas que chegan menos... e isto é algo que pasa en todas as linguas”, aclarou. “Para mostra un botón”, González Tosar non dubidou en achegar bos exemplos para ratificar as súas afirmacións, e lembrou o caso do escritor francés Frédéric Mistral, que recibiu o Premio Nobel Literatura por unha obra escrita en provenzal ou occitano.
A panorámica máis actual formulouna a poeta Elvira Riveiro que convidou aos asistentes a facer un repaso á poesía galega que están a facer na actualidade os autores nados na década dos 80, “persoas completamente normais e non pobres poetas incomprendidos”, salientaba en referencia a infinidade de tópicos que rodean o mundo da poesía.