Así o reflicte unha tese de doutoramento
Os chans contaminados con metais pesados poden recuperarse ata nun 100%
Para logralo é necesario empregar técnicas de electrorremediación
Os chans contaminados con metais pesados poden recuperarse con técnicas de electrorremediación ata nun 100%. Así o determinou a investigadora Marta Pazos na súa tese de doutoramento, unha investigación na que analiza a fondo a aplicación deste tipo de procedementos.
A remediación electrocinética ou electrorremediación é unha tecnoloxía innovadora que pode utilizarse para a remediación in situ de chans contaminados con metais, enclaves frecuentes na sociedade actual debido á forte actividade industrial. O proceso baséase na aplicación de correntes que, por diferentes procedementos, mobilizan aos contaminantes de modo que poden ser eliminados. Segundo esta investigadora, “a técnica é efectiva incluso en chans con baixa permeabilidade onde outras técnicas non resultan axeitadas, se ben é necesario un estudo detallado de cada chan e coñecer as súas características para seleccionar as condicións de traballo máis apropiadas”.
No caso dos enclaves galegos foron elixidos por presentar un alto grado de contaminación metálica. En concreto, tratouse solo procedente do complexo mineiro eléctrico de Endesa en As Pontes e da escombreira da siderometalúrxica Megasa en Narón.
A investigación, froito de sete anos de traballo no laboratorio, incluíu tamén ensaios con compostos orgánicos. “Para realizar estes experimentos seleccionáronse diferentes colorantes de uso industrial, principalmente empregados na industria téxtil. A súa elección debeuse a que presentan unha estrutura complexa similar a moitos compostos orgánicos de gran interese como son os hidrocarburos aromáticos policíclicos”, indica a investigadora. “Este estudo serviu de base para o tratamento de chans contaminados con hidrocarburos, que é algo co que agora estamos traballando no laboratorio”, continuou.
A remediación electrocinética ou electrorremediación é unha tecnoloxía innovadora que pode utilizarse para a remediación in situ de chans contaminados con metais, enclaves frecuentes na sociedade actual debido á forte actividade industrial. O proceso baséase na aplicación de correntes que, por diferentes procedementos, mobilizan aos contaminantes de modo que poden ser eliminados. Segundo esta investigadora, “a técnica é efectiva incluso en chans con baixa permeabilidade onde outras técnicas non resultan axeitadas, se ben é necesario un estudo detallado de cada chan e coñecer as súas características para seleccionar as condicións de traballo máis apropiadas”.
Mostras de chan procedentes de As Pontes e Narón
Para levar a cabo a investigación Pazos analizou chans reais procedentes de diferentes enclaves contaminados galegos e tamén, grazas a un proxecto de colaboración con Arxel financiado pola OTAN, puido tratarse unha mostra procedente deste país. “Analizamos o chan das proximidades dunha fábrica de baterías situado a 12 km de Arxel no que o principal contaminante era o chumbo”, comenta a investigadora.No caso dos enclaves galegos foron elixidos por presentar un alto grado de contaminación metálica. En concreto, tratouse solo procedente do complexo mineiro eléctrico de Endesa en As Pontes e da escombreira da siderometalúrxica Megasa en Narón.
A investigación, froito de sete anos de traballo no laboratorio, incluíu tamén ensaios con compostos orgánicos. “Para realizar estes experimentos seleccionáronse diferentes colorantes de uso industrial, principalmente empregados na industria téxtil. A súa elección debeuse a que presentan unha estrutura complexa similar a moitos compostos orgánicos de gran interese como son os hidrocarburos aromáticos policíclicos”, indica a investigadora. “Este estudo serviu de base para o tratamento de chans contaminados con hidrocarburos, que é algo co que agora estamos traballando no laboratorio”, continuou.
Lexislación vixente
A pesares da evidente vulnerabilidade ecolóxica dos chans, en España careceuse dunha lexislación a nivel estatal ata a promulgación da Lei 10/98 de Residuos, que estableceu por primeira vez ,e con carácter básico, o réxime xurídico dos chans contaminados. Unha continuación desta lei está no Real Decreto 9/2005 (BOE 14 de xaneiro de 2005), polo que se establece a relación de actividades potencialmente contaminantes do chan e os criterios para a declaración de chans contaminados. En consecuencia, despois da promulgación deste decreto, a posible contaminación do chan e o risco que conleva deberá ser avaliado en cada un dos emprazamentos.