Jordi Xifra sinala que hai que superar o sentimento de inferioridade e mirar cara o exterior
Os expertos en relacións públicas en España, a anos luz dos de EEUU
A Universidade de Vigo está entre as tres que destacan a nivel nacional pola súa investigación neste
Mentres que Estados Unidos crea novas correntes de estudo a partir de exemplos da práctica profesional, “aquí seguimos dándolle voltas á definición do que son ou deixan de ser as relacións públicas”. Así de contundente é o profesor Jordi Xifra coa situación actual das relacións públicas en materia de investigación en España, sinalando o gran sentimento “de inferioridade” provocado por unha falta de identidade e “que acaba desmoralizando”, explica este experto, un dos principais referentes nacionais en comunicación. Xifra abandonou por uns días a súa universidade, a Pompeu Fabra, para impartir clases esta semana ao alumnado do Máster en Investigación en Comunicación no campus de Pontevedra.
Para amosar a distancia “abismal” que existe entre a concepción científica das relacións públicas en Estados Unidos e en España, o especialista afonda na liña de traballo americana, exemplificando que na actualidade moitos investigadores toman como referente discursos de famosos “para crear, reformular ou reforzar unha nova aproximación teórica”. Un dos casos que se está a analizar nestes momentos é o nivel de reputación de Dominique Strauss-Kahn e a influencia do proceso xudicial sobre a opinión pública. “Moitos especialistas queren comprobar que correlación hai entre a imaxe que ten a cidadanía e o veredicto do xurado nos casos que van a xuízo”, xa que conseguir a absolución “non significa que o tribunal da opinión pública estea de acordo”. Como consecuencia, dun exemplo práctico créase unha nova corrente de estudo “que provoca que a disciplina estea continuamente renovándose”.
Sen embargo, a situación é ben diferente en España, xa que “non se dá superado esa etapa de confusión”. Xifra destaca que as relacións públicas “están un pouco verdes” tanto na teoría como na práctica, polo que a clave pode estar na busca de sinerxías con outras disciplinas, “analizando o fenómeno vinculado ao turismo, ao deporte, á socioloxía...”. Aínda así, advirte que non está "todo perdido", pois pódese aproveitar a experiencia foránea "e subirse ao tren da actualidade".