A tese de Patricia Costa vincula un "menor esforzo" xornalístico do descenso da preocupación cidadá
Os medios de comunicación son clave para que a violencia machista se perciba como un grave problema social
A partir da análise do programa de RNE 'Tolerancia Cero', Costa avoga pola prevención entre a mocida
Os medios de comunicación contribuíron dun xeito decisivo a que a violencia machista abandonase o “ámbito privado para ser considerada un problema de todos”, conclúe Patricia Costa na súa tese de doutoramento O tratamento da violencia machista e a loita pola igualdade na radio pública. Mais a súa investigación, dirixida polo profesor da Facultade de Ciencias Sociais e da Comunicación Fernando Ramos, tamén lle permitiu constatar que, na actualidade, “a maior parte da poboación xa non identifica a violencia machista como unha das súas principais preocupacións, algo que podería estar estreitamente ligado a un menor esforzo por parte dos medios de comunicación”.
Segundo o Centro de Investigacións Sociolóxicas, no 2004 o maltrato era unha das máximas preocupación dos españois, mentres que agora ese índice supón unha porcentaxe practicamente insignificante”, explica Costa, que considera fundamental o papel que o xornalismo xoga na erradicación desta lacra social. De feito, na súa tese fai tamén referencia a unha enquisa publicada en 2011 polo Ministerio de Sanidade que situaba á prensa como a “principal canle de coñecemento” sobre esta problemática para o 88% da cidadanía.
De aí que a desaparición desta lacra social dos primeiros postos das enquisas que avalían as preocupacións da poboación española levase a esta investigadora a incidir nalgunhas das eivas que observou no tratamento informativo desta problemática. “Normalizamos os casos de violencia e nos medios só aparecen novas tratadas practicamente como sucesos, non se afonda o suficiente”, denuncia Costa. A súa análise amósase ademais moi crítica cunha “tendencia ao sensacionalismo” que atribúe principalmente á televisión, e que supón prácticas como “especificar o número de coiteladas recibidas pola vítima e outros detalles innecesarios do crime, ou recoller incluso as típicas declaracións de veciños confirmando que o presunto agresor era unha persoa encantadora”. Por iso, subliña a importancia de contar con xornalistas especializados nesta temática, “que saiban como enfocar o tema con respecto e sensibilidade, lonxe de todo sensacionalismo”
O valor dos medios para a prevención
Ademais de estudar o tratamento informativo da violencia de xénero, a tese de doutoramento de Costa centra o seu enfoque nun programa pioneiro no ámbito da loita contra esta lacra social, Tolerancia Cero, un espazo de Radio Nacional de España co que a investigadora colabora desde 2008. A partires do tratamento informativo na radio da problemática do maltrato a partir da década de 1970 e, en concreto, a través do estudo dos contidos deste programa que se emite desde o 2004, Costa formula unha proposta para converter o actual espazo semanal de media hora de duración nun diario dunha hora. Esta suxestión fundaméntase en reorientar o programa cara a prevención e cara un público máis xuvenil, dado que diferentes estudos “revelan que a violencia machista entre adolescentes é un tipo de maltrato emerxente nos últimos anos”.Partindo da importancia dos medios de comunicación para a concienciación da cidadanía e da consideración de que as novas xeracións serán “axentes activos do cambio”, Costa avoga por incidir na educación e na prevención. Neste senso, na súa proposta de programa figuran diferentes apartados nos que se trataría de involucrar a colexios, institutos ou universidades co obxecto de converter o espazo nun “proxecto de prevención na comunidade educativa”. Ir máis alá do suceso e incluír novas que aborden a recuperación das vítimas ou as terapias e os recursos dos que dispoñen son outros dos contidos que Costa propón no seu estudo. Subliña ademais a importancia de abordar temáticas especialmente relacionadas coa mocidade, como o uso "das novas tecnoloxías e da plataformas de mensaxería, que se están a converter nunha ferramenta de control da parella" entre os adolescentes.