A técnica emprégase para asegurar a integridade dos documentos dixitais
O primeiro premio do concurso internacional BOWS de marcado de auga recae nun equipo de investigadores da ETSE de Telecomunicación
Traballan no Grupo de Procesado do Sinal en Comunicacións
Ademais de ser un recoñecemento internacional, o primeiro posto acadado na segunda fase do concurso BOWS supón para o Grupo de Procesado do Sinal en Comunicacións da ETSE de Telecomunicación da Universidade de Vigo “a posibilidade de conseguir financiamento ao chamar a atención de organismos e institucións, tanto públicos como privados”, tal como afirma Luís Pérez, membro do grupo e investigador en marcado de auga dixital. Este desafío, lanzado a toda a comunidade científica internacional, está organizado polos centros franceses CNRS e INRIA e ten por obxectivo avaliar a madurez da tecnoloxía actual de marcado de auga en imaxes dixitais para concienciar do impacto dos ataques a estes sistemas.
Nas dúas primeiras fases, o método de marcado de auga mantense en segredo coa finalidade de avaliar a dificultade do proceso e a información que os concursantes poden descubrir do sistema que están atacando. A terceira fase, que desvela o método de marcado de auga empregado, “comezou o 17 de xaneiro, aínda queda un prazo de tres meses para traballar sobre a foto proposta pola organización, así que tentaremos facelo e mellor que poidamos para traer a vitoria á Universidade”, comenta Pedro Comesaña, outro dos membros do grupo.
Actualmente, seis membros do Grupo de Procesado do Sinal en Comunicacións están dedicados a investigar sobre o marcado de auga dixital, unha liña que se comezou a desenvolver a partir de 1998 da man Fernando Pérez. Actualmente, o equipo está integrado en diversos proxectos europeos como o Certimark e Ecrypt, ademais de formar parte do Cinneo e E2E-RM, financiados polo Ministerio de Industria, e do FACTICA, dentro do plan galego INCITE 2010.
BOWS. Break Our Watermarking System
Tres son os episodios nos que se divide o concurso BOWS de marcado de auga dixital. Todos eles están dirixidos a estudar as prestacións dun novo sistema de marcado de auga en tres escenarios diferentes, de modo que “o obxectivo final sempre é eliminar a pegada das imaxes que, a través da páxina web do certame, se poñen a disposición dos participantes”, segundo palabras de Luís Pérez. Os episodios celébranse de forma consecutiva e no primeiro deles, que tivo lugar entre xullo e outubro do 2007, o grupo rematou no cuarto posto da clasificación.Nas dúas primeiras fases, o método de marcado de auga mantense en segredo coa finalidade de avaliar a dificultade do proceso e a información que os concursantes poden descubrir do sistema que están atacando. A terceira fase, que desvela o método de marcado de auga empregado, “comezou o 17 de xaneiro, aínda queda un prazo de tres meses para traballar sobre a foto proposta pola organización, así que tentaremos facelo e mellor que poidamos para traer a vitoria á Universidade”, comenta Pedro Comesaña, outro dos membros do grupo.
Marcado de auga dixital e o Grupo de Procesado do Sinal en Comunicacións
A técnica do marcado de auga dixital, xurdida a mediados da década de 1990, permite “ocultar información dentro dun contido multimedia, xa sexa un ficheiro de audio, vídeo ou imaxe”, usándose, entre outras cousas, para “asegurar a integridade dos documentos e dos dereitos de copyright ”, tal como afirma Comesaña.Actualmente, seis membros do Grupo de Procesado do Sinal en Comunicacións están dedicados a investigar sobre o marcado de auga dixital, unha liña que se comezou a desenvolver a partir de 1998 da man Fernando Pérez. Actualmente, o equipo está integrado en diversos proxectos europeos como o Certimark e Ecrypt, ademais de formar parte do Cinneo e E2E-RM, financiados polo Ministerio de Industria, e do FACTICA, dentro do plan galego INCITE 2010.